Bazen

insan etrafina kizip dusuncelerinde ve konusmalarinda sivrildikce sivriliyor. Boyle zamanlarda, yani birseyi inatla savundugumda dogruluktan saptigimi biliyorum. Herkese matematik ogretip, beyinlerini son sinirlarina kadar stimule edip, herseyi dusunup anlayarak yeniden kesfetmeye zorlayalim demek istiyorum. Sonra da Yeditepe Istanbul' u izleyip insanoglunun yasamsal icgugulerinin ne kadar saglam oldugunu, her sartta para kazanmanin, ayakta kalmanin bir yolunu bulabilmesine hayran kaliyorum. Gercek hayat ne kadar buna yakindir emin degilim ama su dogru ki elestirdigim insanlarin yasama ic guduleri daha guclu ve belki de  hayattan aldiklari zevk daha fazla. Ufak seylere sahip olmak onlari mutlu ediyor, benimse saatlerimi gunlerimi vererek zihnimi sasirtacak bir kitap okumamam lazim o kadarcik mutluluk icin. Yani mutlu olmam artik kisa yollardan mumkun degil, iste hayatin paradoksu, sahip oldukca ya da ogrendikce bunlari azicik arttirabilmek icin tonla caba  gostermen lazim. Azalarak artan bir grafik bu maddeye bagli zevk grafigi.