iki yil once pismis as(h)a salatalik tursusu katarak yaptigi yemegi begenmis omaliyim ki, o gun ayni masayi paylastigimiz arkadaslardan birine sorup, yemegin "beef straganof" oldugunu ogrendim ve yaptim da. Yemegin pismesini bekleyemeyip karnimi doyurdugum icin tadinin neye benzedigini henuz bilmiyorum. Bir tek icine kuru sarap koymak gerekiyordu ama evde sarap niyetine sadece sisenin dibinde kalmis Riesling vardi ve onu kullanarak ne tatli sarabi ne de yemegi heba ettim. Kuru alkol olarak bol miktarda mevcut olan votka ve ram'la da yemegi riske etmek istemedim. O yuzden yemek aslina uygun olamadi. Ama tipi tastamam uydu.
Bu yemegi yaparken bir suredir gozumde canlanan Avrupali, evde arkadas(lar)ina yemek yapan becerikli, Amerikalilarin deyimiyle "ne yaptigini biliyor grounen" tipler aklima geldi. Olur ya: bir taraftan sarabini yudumlarken diger taraftan en taze ve orjinal malzemeleri kullarak makarna sosu hazirlar ve ,alisilmisa inat, bu bir kadin olabilecegi gibi bir erkek de olabilir.
Bugun itibariyle Almanya vizemin gelmis olmasi ve gidis biletimi de almis olmam olabilir bu halusulasyonlara sebep. Amerika'da insanlarin cok fazla yemek kulturu yok ama Avrupa' nin oyle olmadigina eminim. Artik evde lahmacun denmeleri yapmak yerine, bir iki Fransiz mutfagi, bir iki Hint, bir kac tane de ordan burdan cikip klasiklesmis yemeklerden yapmaya elimi alistirsam iyi olur, beef stroganoff icin kendimi kutluyorum, ikinci hedefin bicakla kesince ortasindan tereyagi dokulen tavuk dolmasindan yapmak, onun da bir adi vardi ama hatirlayamadim yine.
No comments:
Post a Comment