Blog elestirmenligi ve ozelestiri

Dun oldukca popluler bir blogu okuyordum (Bir Ankara blogyeri "siminya" diye ararsaniz google'da, rahatca bulursunuz) o kadar cok okumusum ki saat gecenin ikisi oldugunda bile son bir yazi daha okuyup oyle yatayim diyordum. Dogrusu belli bir sinif'a mahsus hayatlarin icindeki ironiyi cok guzel anlatiyordu. Yazilanlari eglenceli bulmama ragmen icinde kurgu ogelerinin de cok fazla oldugu izlenimindeyim . Cunku insan kendi hayatiyla dalga gecebiliyor olsa bile, bu seri gozlem halini kendine yapamaz. Hangimiz bu istahla kendi hayatini gozlemliyor. Demek istedigim anlattigi seyleri yasayan hakkaten kendisi olsa, o kadar seri ve zekice yazamazdi ve eglenemezdi. Ya da arkadasin beyninde extra dopamin bezleri filan var, yasadiklari ona izlenilesi bir film gibi geliyor. Yazida iddia ettigi kisi'yle ortakliklari olsa bile, kendi diye sundugu karakter -gercege bu kadar yakinlikla beraber- kendisi olamaz. Sonucta yarattigi karakter uzerinden kendisini sevdim, sevmesem bu kadar uzerine dusunmezdim.
Tabi o kadar dusunurken, "yahu bu kiz bu kadar malzeme bulmus o sartlarda, biz taa kimlerle dusup kalkmisiz yine de anlatacak, milleti guldururken dusundurecek bir sey yazamiyoruz" diye aklimdan gecirdidim. O dusunce serisi de sona gelmis degil, halen dusunuyorum. Direk "dusun ve beni anla" cikislariyla da blog yazisi okunmuyor. Bu konuda tez yazacak kadar olmasa da 10-20 defa donup dolasip bahsini acacak kadar doluyum.
Sonra Siminya' nin blogunda sevdigi yazilar'a link var. Onlari topladigi linkin adi "T...li yazilar", simdi anladiginiz uzre kufuru "quote" etmeyi bile sevmiyorum, iste bu problem. Arada az kufur, argo kullanmazsan da okunmazsin!! Bunu anlayali iki yil oldu ama bir turlu kufure baslayamiyorum. Gerci ingilizce kufur edebilirim, cunku o kufurmus gibi gelmiyor, sonradan ogrenilmis, dagarcigina katmakta gurur duydugun bir kelime olarak kaliyor.
Sebep su ki; pis pis kufreden onca pis insani gordukten sonra insan kufredemiyor. Bizim ailede kufur yasakti ve yoktu, evde kimsenin on, arka gibi laflar ettigi olmamistir. Disarida da ettiklerini sanmam, belki annemle babam basbasa kaldiklarinda "dirty talk" yaptiysa ki onu bilmem (bence yapmislardir). Belli bir yastan sonra da baslayamiyor insan bu melete.
Neyse olayin savunmasini yaptiktan sonra az katli evlerle dolu kucuk bir sehirede, bir suru doktora arkadasi ile koyun koyuna yasarken bundan espri olarak ne cikarabilirim. Tez hocam burda olsa sunu derdi:"Kim sana espri cikar diyor, otur biriyle ortaklasa makale yaz, su soruyu coz, cozemezsen bilgisayar programi yaz sana simulasyon yapsin, biz bunca sene seni milleti eglendir diye mi egittik " filan der.
Anneme desem ki anne ben komik birsey yazicam o da donup bana "Sen komik bisey/misey yazmazsin, bizim ailenin komigi benim" der. Annen bircok alanda gercekci tabiati sebebiyle fazla destekleyici olmuyor. Bir yazi yazsam, kendisi ile ilgili kisimlardan dolayi bana kuser. Onu "fedakar ve muhtesem, canim annem, sen benim dunyamin isigisin" formatinda anlatmadiysam "cikar icindeki bana dair seyleri!" der ve kuser de. Simdi mesela bunu dememe bile kizar.
Ama desem ki "anne ben bugun partiye gidiyorum, sabaha kadar da gelemeyebilirim cunku cok eglenicez!" kadin inanilmaz mutlu olur, bir tek sabah seni kim getiricek, yaninda guvenilir biri olsun der sonra da "istersen ertesi gun de ayni arkadaslarla takil, eve gelip de ne yapicaksin" der. Yeter ki ben egleneyim, parti yapayim ama arkadaslarla kitap kulubu kurmayalim ya da felsefe dersi almayayim, hatta kafami yoracak hicbir sey yapmayayim.
Ne garip isler.