olabilir,

yorgun ama sicak gulusler bir baska yuze carpmadan kaybolabilir, bugun icin guzel sozler sese burunememis, perdenin hemen arkasinda heyecanla sirasini bekleyen gulucuklere sira gelmememis, ayrica aksam saatleri basagrilarini dindirmeye yetmemis de olabilir. Fakat butun yorgunluklar ve kirginliklar bir araya gelse kazanilmis zaferleri ortadan kaldiramaz. Isten cikip St Paul Kathedrali'ne ordan da fleet street'deen okula yururken aslinda bir zafer yuruyusu yapiyordum. Eylul sonu Londra' ya varip ilk defa kampuse geldigim gun gorduklerimin guzelligi ile hazdan olebilirdim, onun yerine burda hayat kurabilmis herkesi cok sansli gormeye, onlara ozenmeye, ayni mucizeyi gerceklestirmek icin olmasa da mumkun olmasi umudunu zorlamak icin cabalamaya hazirdim. Ve bugun bir savas yorgunu olarak o cok sevdigim Fleet street' den Holborn'a dogru yururken kendimi bu cok sevdigim sehrin yerlisi gibi hissettim. Baska gozlerle goruyordum etrafimi, ve yeni bir hayat biciminde alisik olmadigi taraflarimin ortaya cikisinsa taniklik ediyorum,  yasadigim duygusal yogunluk  sarhosluga kadar variyor.