Tekrar eden ruyama dun zihnim ceki duzen verdi, hatta oyle bir duzenlemeydi ki bundan sonra eski tekrarin rehavetinden kurtulmus olmam gerekir. Son haliyle bile devam etse, bu cok iyi bir gelisme olur. Ruyalarda, bana kayip yasattigi icin dusman gibi gordugum kadinla dostluk kurdum, birbirimize karsilikli guzel seyler soyledik, samimiyetle konustuk ve sevdik ruyada birbirimizi. Yumusacik seslerimizde huzur vardi ve kaybimizi asip, iki insan olarak birbirimizle ilk defa tanismanin zevkini yasadik. Ozunde iki koca yureki insandik ve dost saglam olabilme kabiliyetimiz vardi, ayrica o ana ozguydu bu ve bakislarimizin birbiri ile bulustugu ilk saniyede ortaya cikmisti.
Ruyanin bir noktasinda, o ac kalmasin diye, sadece iki kadin diger insanlarla oturdugumuz yemek masasinda ikimizin tabaginin digerlerine gore az doldurulmus oldugunu, onun tabaginin nerdeyse bos oldugunu gorunce, yerimden kalkip bir kasikla erkeklerin tabaklarindan aldigim yiyecekleri onunkine tasiyordum. Feminist bir ruh bile sarmisti iliskimizi.
No comments:
Post a Comment