Kosu sonrasi, Canonbury'den favori koseme dogru yururken aklima Demetevler'deki bazi anilarim geliyor. Cemre Park' inda batili memleketlerde edindigim kosma aliskanligimi icra ederken, ters yonden yuruyerek bir kac defa karsilastigim ve her karsilasmada coklu bir halde sulanma hareketi yapan apaci grup tahammul sinirimin cok dusuk oldugunun belli ki farkinda degil. Ilk bir iki karsilasmada sadece icerliyorum ama sonra kendimi tutamiyorum ve herbiri ayni anda, birbirinden bagimli oldugunu tahmin ettigim bir suru piskolojisi icinde agizlarindan su akar ve ben de o suyu gormeye cok hevesliymisim gibi yuzlerindeki ifadeyi yaya yaya onume sunarken, durup "kim size bakarak rahatinizi kaciriyor ki siz beni bu sekilde rahatsiz etme hakkini kendinizde buluyorsunuz" diye azarlamaya basliyorum. Tabi ne dedigimi anladilar mi, yoksa guzel bakislarina tesekkur etmek yerine sinirlendim diye kucuk capli bir saskinlik mi yasadilar bilemiyorum ama bu isten karli cikiyorum: hem onlardan kurtuluyorum hem de icimde biriken feminist ofkeden. Zaten ozgur olmayan bir ulkede yasamaya mecbur hissederken, bir de kiyafetlerimin ve eylemlerimin sirf kadin oldugum icin mercek latinda olmasi cildirtiyor. Daha sonra yuzume yan yan bakmaya kalkisan herkesi benzer bir azarlama cumlesi bekliyor, bunu birkac defa kazasiz bir sekilde pratik ettikten sonra ise kendimi daha guclu hissediyorum, butun apachi ruhlu Demet ve Kizilay populasyonunun sorgulamadan giydikleri ataerkil usluba karsi.