Londra standartlarinda yayla gibi bir odam var. Tuvalet ve banyodaki yogun umumiyet hali, ayrica bulasiklari biriktirme huyumla ortak mutfak mantigi birlesmese de yeni yerimde huzurluyum. Koreli iki ev arkadasim ve Andy ile kalin bir tabaka kir kapli yerleri paylasirken kimsenin bir digerine zarari yok. Sabah,  tuvaleti ve banyoyu bos bulup butun islerini halleettikten sonra bir zafer kazanmis hissi yasamak da komunal hayatin yeni bir getirisi. Biraz zorlasa da burayi evim olarak gorebilecegimi dusunuyorum. Ozellikle memleketini gozden cikarmis olduktan sonra burayi evim yapmaktan baska care de yok.