Buraya yazmak icin tonla sey geciyor aklimdan. Sucluluk duygusunin yakami birakacagini biliyorum, belki de yasananlar olumlu seylere hizmet ettigi surece kotu hatirlanmaktan gocunmamam lazim.
Olumsuz davranislarima olumlu sebepler aradim bugun, dusuncesizligimin sebebi belki de ilgimin ve yogunlugumun baska alanlarda olusuydu: saglam bir kafam var ve buna ulasirken bazi seylerden vazgecmis olabilirdim, ayrica belki de suclu filan yok ortada, sadece havada birakilmis beklentiler var.
Bircok insanda gorup tahammul etmedigim sekilde, ketum tarafalarimi kabullenemezdim. Hic degilse iyice uzerine dusunup, varliklarina ikna olmam gerekirdi. Ciddiyetsizdim, ciddiye aldigim seyler sadece sorumluluklardi ve kendimi insanlara karsi yeterince sorumlu hissetmiyordum. Bu bir kusurdu ve insan iliskilerinden uzak oldukca farketmiyordum bunu.
Yalnizlikta cok sey edinmistim, ancak daha fazlasina da yer var: en zorundan baslayip kolaya ve guzele gitmek seklinde hayatimi planlamis gibiyim. Ve son noktada herseyi guzellestirecek tek sey var, onun da gercekleseceginden hic suphem yok.
No comments:
Post a Comment