Yakın zamanda yaşamaktan

vazgeçip, rahat etme kaygılarını da beraberce ölüme taşıyormuş izlenimi veren yazım sizi yanıltmasın. Nitekim hayat iyisiyle, kötüsüyle her yerde biraz esnetilebiliyor ya işte o esnetmelerde derin ve daha önceden keşfedilmemiş nefesler alınabiliyor. Mesela işe geç geliyorum, akşam en erkeninden çıkıyorum, öğlen dışarı çıkmışken gelmek bilmiyorum. Yakında beni atarlar burdan, o da çok dokunmaz:ikinci eleman alımında daha yüksek maaşla tekrar girerim işe, bu arada da satılmamış günlerimin tadını çıkarırım. Güzel Akdeniz ülkemizi gezerim, havadan nemle beraber depresyon kapma huyum ortadan kalktı ya artık şu ülkeyi gezerken zevk almama engel birşey yok. Entellektüel susamışlığım bir yana hayat yaşanıyor bir şekilde, ha orda ha burda.