Ruyalar uzerinden

devam etmekte olan paralel his dunyam, yani o alingan, dargin hisli  kisiligim periyodik bir dongu icine girdi. Her gece baska bir hassas noktasi sahnede oluyor. Dun gece sanki saatler suren bir ruyada, eski bir dosta ozlemimi onun normalde olmayan ancak ruyada olmus cocuguna sarilarak giderdim. Bu ozel eski dosta dair ruyalar da tekrar eden ruyalardan. Onlarca ruyaya ragmen bilinc altimin hala cozememis oldugum bir konu, o insanin hayatimda cikip gitmis olusu. Minik cocukta ondan izler arayip uzun uzun sarildim, aslinda belki o cocugun baska biriyle olmus olusuna kiskanclik yapmam gerekirken. Insan bir insana uzun sure buyuk ask duygusu ile baglanirsa zihninde o insanin aslindan baska birini severmis ya, benim ruyalarim da oraya baglaniyor. Ruyamda surekli gormekte oldugum kisi gercek bir insandan ilham almis ancak su anda zihnimin derin cikmazlarinda ideallik boyutunda bir sevgiyle tek tarafli bagli oldugum gerceginden bagimsiz biri. O kaybetmis oldugum sevgi duygusunun nesnesi. Bilincli, uyanik halimle oyle bir insanin olmadigini biliyorum lakin bu hikayenin bir yasanmisliktan ilham almis olusu vesilesiyle ruya ile gerceklik arasinda bir puzzle var. Ve gercek hayatta bile kavusmayacagim bu insanin ideasi aslinda kalbime gomulu olan. Bu imkansizliklar ucgeni, zihnimin icine girip girip drama oynadigi bir mekan ve ruyalar ertesi gunu o kadar etkileyebiliyor ki bugun cozumsuz bir burukluk vardi icimde.