Bazen olur; icinde oldugunuz sehri bambaska gozlerle gormeye baslarsiniz, sehre guzelligini anlatmak icin sokaklarla konusmak akliniza gelir, bir mayis gunu butun ogleden sonra Cin mahallesinden eve kadar yurumenize mani olmayan havada, mutlu olmaniza engel olmus yazlari kavurucu sicak iklimlerin, pacalarindan sefillik akan ulkeninizin disinda olmanin huzuruna, gecmisin uzerine dusunulse  hizli hizli ic cekislerle baslayarak saatler surecek bir aglamaya donusecek kizginligi karisir. Hayat diye insana onun bicilmesinin anlamsizligi, en sonunda yasamak icin bu ana kavusmus olmanin mutluluguna minnet duygusu olarak eklenir.  Kuzey gokyuzunun altinda yeni bir iklimi kesfediyorum, yaz mevsimi kapida, aksam 9.30'a kadar aydinlik bir gun ve kararmayan gecenin icinde, saatler ilerledikce butun seslerden arinan ve gecelerin nazli ruzgarinda hala gozlerinizle secebildiginiz hayat!
Bedenime birikmis uyku borclarim var, saniyorum; bu kez uyusun diye ona zaman veriyorum, ancak o yine sabahin besinde aydinlanan gune uyuyor.