Herşeyin bir tadı var:

bir yere alışmanın, ara ara insanlarla çevrilmenin, kendin olmanın, boğazın şişmiş ofis sakinliğinde stochastik calculus öğrenmenin, düşünmenin ve farkındalığın, spor ya da yemek saatini bekliyor olmanın. Eğer ortalığa saçılmış bu tadları geçiştirmez de iyice hissetmeye çalışırsak, işte o zaman sarhoşluk mertebesine ulaşabiliriz. Ayık kafa ile çekilecek bir şey değil hayat.