Çok huzurlu

bir Pazartesi geçirmekteyim, sabah sessiz bir eve uyanmış olmanın etkisiyle midir, henüz normal negatif düşünme ritmine ulaşamadım. Erken kalkmış olmama rağmen o kadar yavaştım ki işe 20 dakika geç kaldım.  Geç kalacağımı anladığım andan itibaren hızlanmaya değil yavaşlayıp kendimi zorlamamaya karar versim. Yolda yürürken- tabi ki ağır ağır- sokaklar canımı sıkmadı, medeniyein dışında kalmış gibi hissetmedim. I took it easy today.