Sunday, January 24, 2010

hikayeci

SoruYla basliycam bu kez: Herkes gibi olmak rahatsiz etmiyor mu sizi?
Herkes kimdir: hayatin dinamiklerini kavrayip, kendi potansiyelini taniyip o dinamikler icinde en kazancli olacagi sekilde secimler yapip dunyayla bierbir muatap olmak durumunda olmayi secen kisi. Yaptigim tanim belki butun insanlari icine alabilir, kendini normal hissetmeyenleri de. O yuzden tekrar deniycem: hayatla bagini belli bir duzeyin uztune cikarmayanlarla cikaranlar olarak ayrimi yapayim. Oncelikle insanlarin hakikaten dunya uzerindeki dinamiklaeri anliycak kadar akilli oldugunu dusunmuyorum, o yuzden enerjisinin cogunu kendine yer bulmaya sarf etmisler ve bilincle ya da bilincsizlikle bu yola girmemisler diye ayiriyorum bu kez. Tanim giderek iyilesiyor, bu kadari yeter yazinin geri kalani icin o yuzden sahnenin icindekiler ve disindakiler diye ayirip bu siniflamayla devam edicem yaziya.

Koru korune yasamin icindeki olmaya calisiyoruz basta, ancak zamanla bazi beceriksizliklerimiz ya da ters yonde isleyen becerilerimizle bunu basramayinca yasamin disinda kalmis buluyoruz kendimizi. Ama oyle cok zaman gecmis ve oyle cok duyguyla tanismis ve onlarla yasayabilmeyi ogrenmis oluyoruz ki yasamin disinda olmak yasam bicimimiz olmus oluyor ve tahmin etmiycegi kadar kolay oluyor bunla yasamak. Yasamnin icindekilerle, disindakiler arasindaki ayrim birinin yasami yasamasi digerinin ise seyretmesi temelde ancak iki konumun farkli getirileri ve enerki korunumundan goturuleri var.Yasamiyor olmaktan kazandigi sure icinde yasamla oyunlar oynamasi var;Oyunun icindekilerin ise yaptiklari isin ciddiyeti icinde, oyun oynamak ve acik olmak yerine, gayet acikca oynadilari rolun altinda ona kattiklari akisi bozmayacak orijinallikler ve hali hazirda kabul gormus meziyetlere paralel basariya ulasmaya calisislari. Bozmadan, disina cikmadan ama one cikarak bazen one cikmamak adina gosterdikleri cabayla bir sekilde basarmis olmalari. Ama rahatlikla denebilir ki sahnenin icnde oldukllari surece basarililar. Bu oyle kolay bir basari da degil. Hepsinin isi ayri zor ustelik: Onlarin isi fikir beyan etmek degil, fikirsiz gorunebilmek, siradanlik cizgisinin icinde kalabilmek.
Kimileri ise hayatin disinda. Atmis onlari hayat disari, cunku birileri onlari kosulsuz sevmis, ne yaptiysa alkislamis ve doldurduklari alkis ve sevgi reservleriyle salmislar kendini hayatin sinir tanimaz yerlerine, herkesin pesinde kostugu seylere bagimli degiller artik, o yuzden o kati normallik cizgisi umurlarinda degil, bir de kendilerini cok akilli sanmazlar mi: normal olmayacak kadar akilli, ne ilgisi var halbuki... sahip olduklari sey akil degildi ki hicbir zaman, yok akillilari yok demiyorum elbette var ama onlari disarda yapan sey o degil. Disari ciktaiktan sonra "overuse" yaptiklari sey olsa bile..
Kimisi disinda kalip onu seyretmeyi seviyor, onu yazmayi, cizmeyi.. Icinde olsa ne olur acaba, hayalleri kurmayi.
Bu sabah kahvalti hazirlarken bir kez daha pancake tarifindeki gereksiz detaylar dikkatimi cekti. Cocuklarinizla hafta sonu kahvaltisi icin lezzetli pancake'ler... Yumurta ve sutu mikserle dakikalarca cirparkenki boslukta hayatin icinde olmak nasil olurdu hayali kurdum. Cok egelenceliydi, yani insanin cocuklarinin kac tane oldugu neye benzedikleri, nasil bir aile olduklari, hahvaltidan sonra gunesli Cumartesi gununu nasil gecirecekleri, bunlarin hepsinin ince detaylarina kadar kisiye kalmasi... Hayali kuraken, hergun ayni tempoyla sabah kalkip ilk is ev ahalisinin sabah kahvaltisini dusunmenk zorunda olmak yordu beni. Hayallerde de yoruluyor insanlar. Sonra gercekligime dondum, itinayla hazirlanmis hahvaltinin tek potansiyel sahibi olmaya. Modern insan icin cozumler aradim, seyrederken arada da icindekilerin deneyimlerini yasayabilmesini saglayacak.7 ozgur kadinin 7 cocuga donusumlu bakmasi aklima geldi. Hergun birileri aile keyfi yasiycak, keyifsizlige donusmeden o macera biticek...
Seyircisi oldugun hayatin arada bir icine atlayip, bir iki deneyim toplayip sonra onlar uzerinden atip tutmak oldukca eglenceli... Hikaye anlaticisi olmak guzel, oldum olasi sevmisimdir hikayeleri ve hikaye anlaticisi olmak isi dusuyor artik bana,
guzel, cok guzel.

No comments: