garip

Nee garip bir sansim var su hayatta: yani tam hersey biter gibi hissettigimde, var ya iste dunya gorusum daralip yasam diye birsey birakmadiginda, oyle bir anda baska bir yerden yasam firliyor...
Insanlarla acimi paylastigimda, yardim etmek icin gozumun icine bakiyorlar, hepsi oyle samimi ki, smaimiyetsizlikten dem vururken.
Aski kaybettim derken birileri askla karsima cikiyor, ask degil sevgi istiyorum dedigimde de birileri o sevgiyle cikiyor... Kaybettigimi ve ulasamaiycagimi sandigim seyler, eger gecmiste bir defa olsun ulasilmis seylerse orda biryerlerde saklaniyor oluyorlar. Tek garip tarafi: daha iyisi hic olmuyor, eskinin otesine cikmiyor...
Bu da adalete inandiriyor insani. Birseylerin kaybolmuyor olusu, ya da isin sansa kalmamasi, ya da kaderin anlik kararlara kalmiyor olusu..
Bu hayat garip bir yer...