Turkiye'de

detaylarini anlamak istemedigim sekilde kotu seyler oluyor. Orda olanlar ne kadar kotuyse bunlarin uzaginda olmak da o kadar iyi birseymis. Kaosa ve surekli insanin sacini basini yoldurtan gundeme uzak kalmak ne kadar buyuk bir luksmus. Bunlari dusundukce, elinden geleni yapip burda kalmali diye icimden geciriyorum.
Surekli basim donuyor, okul sarhosu oldum. Gun boyu odev yapmak, kutuphanede takilmak, hocalarla muhabbet etmek istiyorum. Ders bittikten sonra yanina gitmedigim kimse kalmadi nerdeyse: Bir tek, Time Series dersi cok yavas ilerleyince soracak birseyler biriktiremedim.
Ve stokhastik dersinde uzun zamandir hissetmedigim seyler yasadim. Butun dersi yuzumde bir gulumseme ile izledim, sanki karsimda "gel beni yakala " diyen sevimli bir av vardi. Kivrakligi, parlak zekasi, usutunce toptan Slovaj Zizek ayarinda cikan sesi ve aksagani ile bu Yunan harikasina kalbimi oracikta teslim etmek istedim. CV'sine bakinca hayatinda birinin olamayacagini dusunuyorsunuz. Nitekim, biri oldugunu ogrenene kadar yuzumde bir gulumseme ile onu dusunurek yollarda yuruyor olacagim.

08/10/2014
Londra