Siyah Süt

kitabını, her Elif Şafak okuduktan sonra "bu kadar yeter" dememe rağmen, elime alıp okudum. Yazarın başarı kaygısıyla samimi olmayan kurgulara yer verebilediğini ya da yer verme potansiyelini görmek  okuyucuda güven eksikliği yaratıyor. Ancak kitapta yazar bir kadının, karakterinin başarı-huzur-cinsiyet-entellektüelite  köşeleri arasında git-gelleri ve üzerine eklenen anne olmayı sorgulaması, ardından yaşadığı sürecin ilave zorlukları ve aydınlanmalarını anlatması kadar; Sylvia Plath , Ayn Rand, Zelda Fitzgerald gibi edebiyat dünyası içinden renkli kadın karakterlerin hayatını sorgulamaya açışını görmek de güzeldi. Yazarın her bir iç sesinin tanıdık oluşu ve bu iç seslerin bir noktadan sonra artık sürprizlerle yapamayışı ve okuyucu şaşırtmıyor oluşu bir sıkıcılık katsa da, kadın okuyucu için dertleşecek ve diğer kadınlarla ortak endişelerini görüp rahatlamasını sağlayacak bir atmosfer yaratıyor kitap.