teyzemin alkolik kocasi, evimizin karakteri Z. Dayi ayak uyduramadigi bu dunyadan daha yeni akciger kanseri tanisi konmusken, ani bir beyin kanamasi ile gocup gitti. Bu olay bana biraz komik geldi, belki resmin disinda kaldigim icindir, belki de beynimin olum fikrine alismak uzre sahip ciktigi bir kurgudur. Su ana kadar yasanan en guzel olumdu belki de.
Birkac kardesten sonra ilk erkek olarak dunyaya gelen Z dayi, ailesi tarafindan fazlaca simartilmisti, her simartilmis cocuk gibi ailesinden surekli davaciydi. Sadece onlardan mi, R Dayim'dan da, guclulerden, zenginlerden, tutunabilmislerden, belki hayatta en cok sevdigi insan olan karisindan bile sikayetciydi. Dunyaya ayak uyduramamisti, kendimi biledim bileli alkol problemi vardi, teyzemi cok hayal kirikliklarina ugratmis ama bir turlu yakasini da birakmamisti. Meslegini alkole kaptirmis sonra baskalarinin islerinde calismis, evden uzakta yasadigi o zamanlarda teyzem derinden bir ohh cekmis, her eve donuslerinde bir daha ise donmemesinden korkmustu ve bir on yil boyle gecmisti. Teyzemin esi ile ilgili karmasik duygulari ise butun ailenin eglencesi olmustu. "Benden uzak olsun, mutlu olsun, baskasiyla evlensin, bir oglu olsun, canim benim, onu cok seviyorum" laflari ayni paragrafta gecebiliyordu. Z dayi ise son 5-6 yildir cok calistigi(!) icin emekli olmus ve eve donmustu. Sigara ve icki diyetiyle yasayan bedeni onu soguk alginligi ile bile yataga dusurememisken bir anda kanser oldugunu ogrenmis, her zamanki inatciligi ve tersliligi ile tedavi olmayacagina dair inlemeler koparirken bir anda derin bir bas agrisi ile kendini gosteren beyin kanamasi onu komaya sokmus, ameliyat ise beklenen sonucu verememisti.
Arzulanandan gec gelen bu olum yine de teyzemi uzmustu, kizlari da eski kirginliklara baskin gelen guzel baglarin hatirina babalari icin cok uzulmuslerdi. Z dayinin kaprisleri bir yana, kotu bir insan degildi, zordu, inatciydi, ama yumusak bir kalbi vardi. Oyle ki kalbinin yumusakligindan herhangi birinin ugradigi haksizliga cok uzulebilir ve ona haksizlik yamis kisiden nefret edebilirdi. Cocuklari cok severdi, torunlarini, kizlarini, beni hep sevmistir. Erkek cocuk arzusu cekmesine ragmen abimlere yada diger erkek kuzenlerime herhangi bir sevgi/ilgi gosterisinde bulundugunu hic gormedim. Bizle iliskileri hep iyiydi ama onun diger zamanlarda aksi bir hayvan gibi davrandigini biliyor ve iki resmi bir araya getirmekte zorlaniyorduk.
Z dayi gitti, arkasindan bir fatiha bile okumadim, ama bir ara okuycam.
6 Subat 2013, Carsamba
Bonn
No comments:
Post a Comment