Bir

Bukowski kitabini daha bitiriken, delilik, sarhosluk ve hazlar denizinde savrulmak yerine, bedenim duzen ve bilgelikten yana secimini kullaniyor. Defalarca ust uste duymaktan olsa gerek, "cocuk mu yapmaliyim" diye dusunuyorum, oyle ki bu aksam kitap okuyacak goz kalmadi diye fludume yapisirken "ne yapmaya calisiyorsun bunca bos vakitle" diye kendimi sorguladim. Vakit harciyordum sadece, yaptigim seyden zevk almak asamasina gelmek icin ise cok uzun bir yol vardi; oncesinde sonunu gormeden zamanimi, sabrimi ve enerjimi vermeliydim. Boylece yarim yamalak yaptigim diger seyler aklima geldi. Bu liste o kadar uzundu ki, tam olarak yaptigim birsey var mi peki diye merak ettim: Yoktu galiba.