ancak ki birseyler ters gittiginde duyabiliyorum, Eylul'de buraya ugradigim zamanlardaki gibi, az cok herseyin ters gittigi o gunlerdeki gibi, yemek yemenin zorlastigi, evdeki sessizlikte bir saat gecirmenin imkansiz oldugu, sessizligin agiz birligi yapip sanki seni yutmaya hazirlanisi gibi...
Yillarin emeginin, sorgusunun, sevgisinin parmaklarinin arasindan bir kez daha kaymakta oldugunu ilk kez hissetigin bu gun gibi.
No comments:
Post a Comment