Koca bir hafta, baharin arefesinde, yasa yasayabildigin kadar. ..
Herseyin azi kiymetli, zamanin da. Bahar tatili, Bilkent'te ogrenciyken hayatima girdi. Ankara'nin gunes altinda sicak, golgede ve ic mekanda fazla serin oldugu haftalar. Ucuncu sinif olsa gerek, bir bahar tatilini yatagin icinde koca bir Maeve Bincy kitabi okuyarak bitirmistim. Yillar sonra internet sayesinde izini buldugum ortaokul hazirlik sinifindan arkadasim Burcu' nun yazari tavsiyesi ile merak edip bu kitabini secmistim. Kitabi, akici olusu (ozellikle sonrasini merak ettirmesi ile) ama son ceyrekte hikayenin gereksizce uzatildigi hissini yasatmasiyla hatirliyorum. Koca tatili yemisti bir kitap, ve buna degecek kalitede degildi. Tek guzel tarafi ise aktivitenin butunselligi idi, ve o koca zamanin tek bir amaca hizmet edisi ve boylece anilarima yerlesebilmesiydi. Yesil uzerine koca mavi nazar boncuklari olan nevresim vardi uzerimde, ve kokusu hala burnumda bir Mart ayinin taze havasi ve ona eslik eden gizemli aksam ustu. Her mevsimin bir hissi var, ozellikle bahar baslarken aksamlar anlamadigimiz bir dilde hikayeler fisildar, biraz daha dinlersem kesin anlayacagim diye kulak kesilirsin ama nafile. Sessizligi dinlerken, delilige bir adim daha yaklasir insan bu gunlerde.
No comments:
Post a Comment