Bir zamanlar

 Eski yazilara bakarken, 2013 ocak ayinda  kisa sureligine  konferans icin San Diego'ya gidisimi hatirladim.  San Diego'nun ilik ruzgarlarinda ruhum gidiklanmis ve kalbimin acittigi bir gece haric sadece guzel deneyimlerle ayrilmistim bu okyanus sehrinden. En belirgin ani olarak,  Balboa parkinda cennette oldugum hissini yasadigimi biliyorum. Kutsal kitaplarin anlattigi, o cok guzel ve insana sadece huzur veren yeri dunyada deneyimlemistim, ve o ani yasarken istemsizce o mekani cennet ile bagdastirmistim.  

Kisin ortasinda,  sicak bir iklime isinlaninca bana hep olagandisi seyler olmustur. 2010 Mart'inda Arizona'ya konferansa gitmistim. Kuzey'in soğuğundan, çölün sicagina inince havalaninda yuzumu yalayan tatli ve sicacik hosgeldinden sonra ertesi gun hem matematik sarhoslugu hem yaz havasi derken,  artik dümenin basinda degildim. O aksam konferans salonunda bir calismadan sonra masada Ar.'nin sohbetini dinledim, ne afacan bir cocuk, gozleri parliyor, once ablaca hislerle sevimli buluyorum o halini, "cute genius" cok guzel konusuyor ve anlatacak ne cok seyi var. Ertesi gun ogle yemegine gidiyoruz grup olarak ve Ar.'da var gurupta, cikista kapiyi gecmem icin tutuyor ve bana capkin bir bakis atiyor, aman allahim, seni bacaksiz! O andan sonra, onun gozu benim ustumde, benim gozum de onda. Gunun aksaminda kampüsun sessiz bir kosesinde bir bank'in uzerinde aksam ruzgarlari esliginde oturuken artik ikimiz de cok aşığız. O anlatiyor ben dinliyorum, ben anlatiyorum o dinliyor, ama konusmamizin tek sebebi birbirimizi daha cok anlamak, hissetmek ve daha da aşik olmak. Işe yarıyor. Konferansin iki gunu daha var, ve biz sadece el ele, Göz göze, dudak dudaga... Bir kac hafta sonra bahar tatili olacak ve ben onu ziyarete gidecegim diye anlasiyoruz, boylece dönuş kolaylașiyor. Hayatimda ilk defa böylesi karsilikli ve yoğun bir romantik his yasiyorum. Sonra yazismalarimiz ve gorusmelerimiz devam ediyor, yani bir sure...

2013 San Diego'da bir aksam arkadaslarla yemege gittigimizde  Ar. ile karsilasiyorum. O da konferansa gelmis ve onu gorunce kalbim sıkışıyor, sonucta ona karsi hissettigim guzel hisler kaybolacak seyler degillerdi. Onu gordugume cok memnunum, biraz mesafeli konusuyoruz ama ikimiz de  dostca birbirimizi incitmemeye ozen gostererek.  Gecenin bitiminde, cok fazla yiyecek ismarlamisiz ve kalanlardan bitkisel olanlari kahvalti'da yemesi icin onun icin paketliyorum. (Ben sevgimi en kolay yoldan yemekle gosteririm, eger birini seversem onun karnini dusunurum :) bu hep boyledir). Son bir sevkat parcasiyla ona hislerimi gostermis oluyorum ve geceyi bitiriyoruz.  Herkes oteline dogru ayriliyor ve o son gorusme oluyor.