yarin derslerin son gunu olmasi serefine bu donem butun siniflarim arasinda favorim olan calc2 ogleden sonra grubunu secip, onlar icin banana bread ve muffin yaptim. Onun yerine saglam bir ders hazirlasam daha iyi olurdu, bu yaziyi yazdiktan sonra ona da sira gelecek.
Turkiye'de olanlar uzerine kabaca dusunuyorum. Artik kizginlik hissetmiyorum cunku bir suredir hicbirsey hissedecek halim yok.  Hatta bu kez kendimi dogrulanmis hissediyorum, ordan kacmayi bu denli cok arzu etmis olmamin bir sebebi olduguna ikna oluyorum. Yazin Izmir'de Carsi' nin kalabaliginda ne turlu tedirgin oldugumu, darbe tesebbusu gecesi endiseli bir sekilde evdeki su ve yiyecek miktarini kontrol edisimi, o gun evlerinden uzakta olan yakinlarim icin  ne kadar cok endiselendigimi,   sonraki gunlerde her gun "su insanlar ulkeden disari cikamaz" haberleriyle yerimden zipladigimi, vize icin tekrar Ankara' ya geldigimde aklimin ve bedenimin hic bir yerinde derman kalmadigi gibi beynimin icine tuneyen korkunc uyusmayi hatirliyorum. Anliyorum ki bu kez sebepleri uyduran ben degilmisim. Memleketin havasindan kaptigim anksiyetelerle deliligin esigine gelip daha yeni yeni duzluge cikarken tek diyebildigim, memleketten coktan vazgectigim.

12 Aralik, Lex.