Bu aralar

Her dusunce modu yaninda kayda deger bir iki sey getiriyor ki, onlari yazma ihtiyaci duyuyorum, cok fazla insani ilgilendirmeyecek olan kendi kisa tarihimde bir tur belirtec gorevi gorsunler diye. Bloga yazma sebebim ise: teshircilik degil fakat teshir etme fikrinin yazinin normal sartlarda ulasamayaci bir anlasilirlik seviyesine kavusturulma ihtiyacini getirmesi ve benim de bunu karsilarken, iyi bir sey yapiyor olacak olmam. Ancak samimiyetinden de baya birsey goturdugu gercek: yani kagida yazdiklariminin cogunu buraya yazamam ve kagida yazdiklarim daha samimi gibi geliyor. Kisa tarihimde belirtec olsunlar dedim ama belirtecler sadece kendim icin degil. Ilerde bir delilik yapip dunyaya bir cocuk getirsem mesela ve bir sekil bensiz buyumek zorunda kalsa, bana dair biseyler aradiginda, bulsun diye. Dostoyevsky ya da Cemil Meric'in jurnallerini okurken, daha fazla soz soyleyemeyeceklerini bildigim icin yazdiklari herseyi, satir satir kutsal bir kitap gibi okuyusumdan biliyorum ki; yazi bazan cok degerli oluyor. Babamin hatira defteri gibi...Benim de borcum bireseyler birakmak: kime, ne biraktigimi bilmeden ve o samimiyetle...
Bugun uzuntuye dair yazmak istiyorum. Uzuntu artik icine beni direk alan bisey degil. Daha dolayli artik girisler soyle ki: once davetiye yaziyor. Boyutuna gore davetiyenin "davetkarligi" artiyor ama mutlaka soruyor artik. Boylece, her uzuldugumde bunu secmis oluyorum, muhtemelen her mutlu oldugumda yaptigim gibi. Ama dedigim gibi uzuntuler daha bir formal artik, catkapi yapamiyor, once izin istiyor ve bazen bir yolunu bulup izini kopartiyor ki farkina ancak sonradan varabiliyorsunuz.
Uzuntu benden ilk yeme kabiliyetimi goturuyor, mutluluk da tersini yapiyor...
Ordan neyin icine dustugumu anlamam zor olmuyor. Anlayinca cikmak da mumkun, icinde kalip dinlenmek ve enerji toplamak uzre bir sure kis uykusuna yatmak da.
Mutlu olmak ne zor aslinda mutsuzluga kiyasla, surekli bir hareket dayatmasi var ve sizden aldigi sey o kadar cok ki gonullu olmadan yapamiycaniz bisey. O yuzden mutluyken gonulluyuz... Mutsuzken ise hic bir sey ciktigi yok bizden. O yuzden gonulluluge de gerek yok, mutsuz musun? istedigin kadar soylenebilirsin...