alternatif

 Maria hizlica kagida 2+5=? 3+8+?  ... diye toplama alistirmalari yaziyor ve kucuk kiza uzatiyor, kiz istahla girisiyor, "3+8=10" diyor once, Maria benden utaniyor ve ters ters cocuga bakiyor ki cocuk hemen duzeltiyor ve  11 diye sonucu yaziyor. Sonra cocuklarin jimnastik dersi basliyor, Maria ile biraz lafliyoruz, bana  annesi mi bakicisi mi oldugumu soruyor, anne oldugumu ama bakici ihtiyacimiz oldugunu da soyluyorum. Kendini biraz ovuyor, cocuklarin onunlayken tablet izlemediklerini, hep aktivite yaptiklarini ve matematik calistiklarini anlatiyor. Evet dogru soyluyor, bir kac dakika once gozlerimle gordum, 5 dakika boslugu bile guzelce degerlendirdi, "Ah Maria, ama marifet sende degil, cocukta!" demek geliyor icimden, hatta asıl sen bana bak Mariacigim, bendeki cocuk "the master of not giving a f*ck" ve ben bu cocuga hic istememesine ragmen bir seyler ogretiyorum, hatta bugun sirf ucunda ödül var diye ogrendigi toplamayi yarin unutunca yine ogretecegim, sonraki gun yine. 

Dun sinifca tiyatroya gittiler, iki gonullu anne cocuklarin otobusu ulasana kadar binanin girisinde beklerken laflamaya basladik. Ben her zamanki gibi icimi bosalttim, diger anne de beni yalniz hissettirmemek icin kendi cocugunun ufak tefek problemlerinden bahsetti. Sonra "homeschool yapmayi dusundun mu?"diye sordu, ve ardindan kendisinde bunu yapacak sabrin olmadigini ekledi. Ben de ona an itibariyle butun sabrimi sonuna kadar kullanmakta oldugumu soyledim!

Bizde durum boyle, inatla sistemin icine dahil olabilmek icin elimizden geleni yapiyoruz, icimden bir his yanlis yaptigimizi soyluyor ama bizi surekli pataklayan bu sisteme alternatif uretemiyoruz, keske bir ciftlik olsa da cocuk orda yasasa, hayatta kalacak beceriler gelistirse, bol bol kossa, dag bayir gezse, biz de kendi isimize gucumuze baksak.