Gun ortasinda ayagimda sicak  coraplarla biraz daha uyumak uzere yataga girdigimde yatili okul gunleri aklima geldi. Ogle aralarinda, 15 dakika da olsa uyumak icin firsat varsa, onu degerlendirmek icap ederdi. Okul kiyafeti ile girdigim battaniyenin altinda ayni bu sekilde bir sicaklik hissederdim.  Hayatimin hicbir donemini ozlemezken arada bir gecmise yolculuk yapmak ve hatiralar toplamis oldugumu gormek hosuma gidiyor. Hicbirsey hatirlamamak ve bir daha gelmeyecek onca yili yasanmamis gibi hissetmek rahatsiz edici olurdu. Bu aralar ani parcalarindan tamamlama yontemi ile daha genis zaman dilimlerini hatirlamaya calisiyorum. Mesela diyelim ki lisede bulutlu bir ogleden sonra okul bahcesinde -bir ders sirasinda- tek ortalarda dolanan kisiyim... o an ne hissediyorum, sonra ne yapiyorum? peki  ondan sonra diye, birlestirme yoluyla belki de hic de oyle yasanmamis bir gecmisi olusturuyorum zihnimde.  Ertesi gun degisik parcalari birlestirirp, farkli hisler yukleyip apayri bir ani yaratmak da mumkun. 

Gecmisteyken gelecek cok ilginc gelirdi, mesela o lise zamanlarinda simdiki hayatimin bir gununu bilmek nasil buyuk bir mucize olurdu.  Mezunlar gununde karsilastigimiz mezunlardan kendi hayatimiza dair "exrapolation"lar yapardik. O zamanin hayalleriyle simdinin gercekleri karsilastirdigimda goruyorum ki, hayallerimden daha iyi bir zihin durumuna ulastim. Hayal kurarken,  daha basarili, maddi anlamda daha zengin, daha isiltili bir hayatim olacagimi dusunurdum ama bu kadar mutlu, bu kadar hayatla problemini cozmus ve huzuru bulmus olabilecegimi tahmin edemezdim.  Kendim icin en dogru yolu deneme yanilma ile de olsa sonunda bulmusum...