Donemin en heyecanli gunu, ilk gun. 250'den fazla yeni ogrenci ve onlarda derse karsi olumlu bir izlenim birakma kaygisi... Uc sinifimda da konusurken hissettigim enerji patlamasina ben de sasirdim, buna gucum oldugunu dusunmuyordum. Dersler bittikten sonra aceleyle eve donmek yerine faculty meeting'e katildim, amac etrafimdaki dunyayla baglantilarimi tekrar kurmak. Onceden seminerleri kacirmazdim, hatta cocuk bir yasindayken arabanin olmadigi bir gun, sadece bir konusmaya katilabilmek icin okula shuttle ile gidip donmeyi goze almis, 6 saatimi yolda harcamistim. Nasil bir kararlilikmis. Hayat sartlari bu heveslerimden yavasca elimi cekmeme sebep olmus.
Is gunumu bitirip saat 5'e dogru park yerine yururken cok iyi hissediyordum. Hava gecenki gunler kadar soguk degildi, dolu dolu icime cekebiliyordum ve donemin ilk gununun altindan kalkmis olmanin gururu ve evin disindada isler yapabilen tarafimin farkindaligi ile tatli bir his cumbusunun icine dusmustum. Marathon havasinda gececek bir 16 hafta onumuzde.
No comments:
Post a Comment