Pazar sabahi, saat 11 gibi ofise gedim, iki ay aradan sonra. Disarda sicak bir hava var, pencereyi actim ve oturdugum sandalyeden nasil oluyorsa serin serin esiyor ruzgar. Yanimda getirdigim kahvaltiyi istahla yedim, kalan kahveyi yudumluyorum, koltuga iyice yaslanmisim,  bacak bacak ustunde, kollarim klaveyeye ancak kavusuyor.  Her hareket vucudumu ve zihnimi dinlendiriyor.  Nasil bir luks bu! Cok mutluyum.