2 yıl oldu, kendimizi bir kenara bırakıp minicik bir canlıyı kollarimiza alıp, onu gun gun büyütmeye başlayalı.
Nasıl yaramaz, nasıl cin, nasıl masum, öpmesi yumuşacık, minik endamıyla, incecik vücudu ile öyle bir dolduruyor ki uzayi, onun sevgisine layık olmaktan daha onemli bir uğraşımız olamıyor. Gonullu bir esaret bu. Disarda masmavi gökyüzü, yemyeşil doga, renkler, ruhumuzu sevindirecek aksam rüzgarları...hepsi bizi beklemede. Simdi evde "lala" renkli arabalarla "aaap-daaaawn"oynama zamanı. Nice güzel yaşlarina...
No comments:
Post a Comment