Daha iyi olmak icin herseyi deniyorum, hayatimdan daha cok zevk almaliyim cunku ince ince sabirla ve emekle islenmis bir hayat bu. Nerdeyse her gunu acilar icinde kivranilarak gecen bazi yillarin ugrasi var o yasamin ilmeklerinde. Mesela Demetevler'deki uyduruk apartman katinda moralsiz uyanilmis sabahlarda eve gelen misafirle konusmak uzere iki lafi bir araya getirememenin tukenmisligi var. Ertelenmis ya da hic kesfedilmemis zevklerin mahsunlugundan, cocuk kalmisligimiz. Geriye donup baktigimda bir gununun bile tekrar etmesini dileyemeyecigim bir omur var. Cok ama cok derin bir yalnizlik var, dostlarsiz gecmis bir yasam ne kadar guzel olabilirdi ki.

Unutamadigim bir gun var, Bilkent'te bir Mayis sonu ya da Haziran basi, haftasonu, tepedeki cimelikte bir muzik kirliligi, ben ona karsi Meteksan marketin oldugu tepede ogle vakti mola veriyorum. Hava sicak, gokyuzu masmavi, sanki herkes o an biryerlerde egleniyor, yasamin disinda kalmisim, yalnizim ve ustune bir de ruhum bunaliyor, yabanin ta kendisiyim ve gelecek hic parlak gorunmuyor.
Bugun o gelecegin icindeyim, hersey gecti, artik mutlu olmaliyim.